Πολλοί άνθρωποι αποδίδουν αρχικά τον πόνο στον ώμο ή δυσκαμψία στην έλλειψη άσκησης ή στη γήρανση. Η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων και η κατάλληλη τροποποίηση της δραστηριότητας και η θεραπεία μπορεί μερικές φορές να επιβραδύνουν ή να εξαλείψουν την εξέλιξη των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας ακρωμιοκλειδικής.
Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι μπορούν να προφυλαχτούν από άλλα προβλήματα στις αρθρώσεις των ώμων που μπορεί να προκύψουν από αρθρίτιδα AC, όπως η τενοντίτιδα και το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής.
Πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν αρθρίτιδα ακρωμιοκλειδικής καθώς γερνούν.
Ο σοβαρός τραυματισμός ή η χειρουργική επέμβαση μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην άρθρωση AC και τελικά να οδηγήσει σε αρθρίτιδα ακρωμιοκλειδικής, αν και τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν για μήνες ή ακόμη και πολλά χρόνια αργότερα.
- Ένταση στις αρθρώσεις και χρόνιος τραυματισμός
Οι άνθρωποι που περνούν πολύ χρόνο ανυψώνοντας αντικείμενα μπορούν να βιώσουν «μίνι-τραύμα» στις αρθρώσεις των ώμων τους και είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αρθρίτιδα ακρωμιοκλειδικής. Άτομα που έχουν περάσει χρόνια στην άρση βαρών ή συμμετέχουν σε αθλήματα επαφής, όπως το χόκεϊ, μπορεί επίσης να είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αρθρίτιδα ακρωμιοκλειδικής.
- Συγγενής ανωμαλία ή ασθένεια
Η κακή ευθυγράμμιση των οστών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο διαχωρισμού των ώμων, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης αρθρίτιδας ακρωμιοκλειδικής. Άλλες συγγενείς καταστάσεις, μεταβολικές διαταραχές και επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας ή σηπτικής αρθρίτιδας μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο.
Ο χόνδρος εξασθενεί με την ηλικία, γι’ αυτό η αρθρίτιδα σε όλες τις αρθρώσεις είναι πιο συχνή σε ηλικιωμένους. Πολλά μεσήλικες και μεγαλύτεροι εμφανίζουν αρθρίτιδα στις αρθρώσεις AC, αν και πολλοί δεν έχουν οδυνηρά συμπτώματα.
Όπως το ύψος και το χρώμα των μαλλιών, ο κίνδυνος επώδυνης αρθρίτιδας επηρεάζεται από τα γονίδια. Δεν είναι γνωστό ακριβώς πόσο τα γονίδια επηρεάζουν την ανάπτυξη της αρθρίτιδας AC.